Bibliography by site

Kastraki (Malandreni)

  • Frickenhaus and Müller 1911: 24: “Weiter aufwärts bei Sterna liegt nur ein Wachtturm…”

Malandreni

  • Karo 1935: 606: “Malandréni (Lyrkeia). Vormyk. und myk. Siedlung. H. Lehmann Tiryns IV.”
  • Alin 1962: 45: “Malandrini, ein Dorf an der Nordseite des Inachos-Tales, etwa 15 km nordwestlich von Argos. Hier soll sich eine vormykenische und mykenische Siedlung befinden.237 bis” 237 bis: “RE Suppl. 6 Sp. 606.”
  • Συριόπουλος 1964: 88: “ΜΑΛΑΝΔΡΕΝΙ. Εις “Προ-μυκηναϊκός και Μυκηναϊκός” οικισμός υπήρχεν εγγύς του χωρίου Μαλανδρένι κατά τον G. KARO (RE Suppl. Vi, 606. Χάρτην της περιοχής ιδέ εν LEHMANN, Argolis, Athen 1937).”
  • Hope-Simpson 1965: 18: “17 MALANDRINI / K.7 Tripolis 401E/229 N / MH? LH / Fimmen KMK 11; RE Suppl. VI 606; Alin EMF 45 / Reports of a pre-Mycenaean and Mycenaean settlement, in the neighborhood of the village of Malandrini, on the north side of the Inachos valley, about fifteen kilometres north-west of Argos.”
  • Hope-Simpson and Dickinson 1979: 45: “A 10 Malandrini (GAMS No. 17) / K. 7 Tripolis 401 E / 229 N (village) / MH? LH / RE Suppl. VI 606 / “Report of a pre-Mycenaean and Mycenaean settlement, near Malandrini, on the N side of the Inachos valley, about 15 km. NW or Argos.”
  • Foley 1988: 188-189: “Malandrini / MH? LH / Fimmen, KMK (1921), 11 / Karo, G. RE Suppl. VI (1935), 606 / Alin, EMF (1962), 45 / Hope-Simpson, Gazetteer (1965), no. 17 / Hope-Simpson and Dickinson, Gazetteer (1979), no. A 10. / Mycenaean sherds were found and there are reports of a pre-Mycenaean settlement. The site is in the NW part of the central Argolid plain about 700 m N of the modern town of the same name and 13 km NW of Argos.” [Note: Fimmen does not mention this site]

Schinochori

  • Karo 1935: 606: “Schinochóri bei Argos. Myk. Kammergräber, je eine Leiche auf Bank in der Mitte. Ausgr. Renaudin Bull. hell. XLIV 386. XLVII 190ff.”
  • Συριόπουλος 1964: 50-51: “25. ΣΧΙΝΟΧΩΡΙ. Βιβλιογραφία: AM 1911, 24. JHS 1912, 386. BCH 1920, 225, 386, 1923, 190-240. Άποψιν ίδε εν BCH 1923, εικ. 41 σ. 232 και πίν. II (θέσισ Μελίχι). Σχέδιο ανασκαφής πιν. ΙΙ-ΙΙΙ αυτόθι. Η θέσις ευρίσκεται περίπου 11 χιλιόμετρα βορειοδυτικώς του Άργους εγγύς του χωρίου Σχινοχώρι και εισ την τοποθεσίαν την καλουμένην “ες του Νικά τις ελιές”. Ηρευνήθη δι’ ανασκαφής υπό του L. RENAUDIN το 1920 και ανευρέθη κεραμική όλων των περιόδων της Εποχής του Χαλκού. Της ΥΕ ειδκώς περιόδου εν νεκροταφείον θαλαμοειδών τάφων είχεν ευρεθή ήδη από του 1912 υπό του VOLLGRAFF εις την τοποθεσίαν Μελίχι (BCH 1920, 225. JHS 1912, 386), η εξερεύνησις δε του νεκροταφείου τούτου υπό του L. RENAUDIN το 1920 ήγαγεν εις την ανακάλυψιν και της ανωτέρω περιγραφείσης θέσεως όλων των περιόδων της Χαλκής Εποχής. Ο L. RENAUDIN φρονεί ότι η θέσις αύτη είναι η αρχαία Λύρκεια, ήτις υπ’άλλων έχει ταυτισθή προς άλλας τοποθεσίας της περιοχής. BCH 1923, 232-235. Ιδέ και ΜΕ θέσιν 17, ΥΕ 32.”
  • Συριόπουλος 1964: 73: “ΣΧΙΝΟΧΩΡΙ. ΠΕ θέσις 25. H ME περίοδος εκπροσωπείται υπό οστράκων μόνον.”
  • Συριόπουλος 1964: 89: “ΣΧΙΝΟΧΩΡΙ. ΠΕ θέσις 25, ΜΕ 17. Η ΥΕ περίοδος εκπροσωπείται ύπο θαλαμοειδών τάφων, κεραμικής και συμμίκτων μικρών ευρημάτων. Μέρος ΙΙ, Κεφ. ΙV, Β XII, Γ XII, Δ XII.”
  • Συριόπουλος 1964: 453-454: “XII. Σχινοχὡρι (32). – Πέντε θαλαμοειδείς τάφοι εξ οκτώ παραιρηθέντων ὐπὸ τοῦ VOLLGRAFF (BCH 1920, 225) ἐπανευρέθησαν καὶ νεσκάφησαν ὑπὸ τοῦ RENAUDIN κατὰ τὸ 1920. Οἵ τάφοι ἔχουν χαρακτηρισθἦ διὰ τῶν γραμμάτων τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου Α-Ε ἐκ Δυσμῶν πρὸς ανατολὰς ἓν BCH 1923, πίν. 3 καὶ οὕτω παρατίθενται κατωτέρω. Καὶ οἱ πέντε τάφοι ἔχουν τοὺς δρόμους πρὸς τὴν νότιον αὐτῶν πλευρὰν οἱ δὲ δρόμοι πάντων ἄγουν εἰς τὸν θάλαμον χωρὶς νὰ ἀφήνουν παραστάδας εκατέρωθεν τῆς θύρας. Τὸ μῆκος τῶν δρόμων κυμαίνεται ἀπὸ 4 μ. (τάφος Β) μέχρι 4.80 μ. (τάφος Ε), τὸ πλάτος παρὰ τὸ δάπεδον κυμαίνεται μεταξὺ 0,80 μ. (τάφος Δ) καὶ 0,90 μ. (τάφος Β) καὶ τὸ βάθος τοῦ δαπέδου τοῦ δρόμου πρὸ τῆς θύρας τοῦ τάφου εἶναι ἀπὸ 2,37 μ. (τάφος Β) μέχρι 2,68 μ. (τάφος Γ). Oi δρόμοι κατὰ τὸ ἔξω ἄκρον ἔχουν βαθμίδας τὸ δὲ δάπεδον αὖτων κλίνει ἀποτόμως πρὸς τὴν εἴσοδον καὶ τὰ τοιχώματα τοῦ δρόμου ἔχουν ελαφρὰν πρὸς τὰ ἔσω κλίσιν. Οἱ τάφοι Α καὶ Ε, κείμενοι εἰς τὰ δύο ἄκρα της σειρᾶς, εἶχον συληθῆ καὶ οἱ δρόμοι των εἶχον καταστραφή. Αἱ εἴσοδοι εἰς τοὺς τρεῖς μεσαίους τάφους (Β-Δ) εἶχον κλεισθῆ διὰ λίθων. Εἰς τὸν τάφον Β η εἴσοδος εἶχε πλάτος 0,75 μ., ὕψος 1,10 μ. καὶ καμπύλον ὑπέρθυρον, αι παραστάδες τοῦ τάφου Γ εἶχον ἐλαφρὰν πρὸς τὰ ἔσω κλίσιν, ἀπεῖχον δὲ ἀλλήλων εἰς τὴν βάσιν 1,05 μ. καὶ εἶχον ὕψος 1.43 μ. Η εἴσοδος τοῦ τάφου Δ εἶχε πλάτος 0,65 μ. εἰς τὴν βάσιν καὶ ὕψος 0,83 μ. τὸ δὲ ὑπέρθυρον αὐτῆς ἦτο καμπύλον. Oi θάλαμοι εἶχον περίπου ὀρθογώνιον σχῆμα καὶ αἱ διαστάσεις τῶν δαπέδων αὐτῶν ἦσαν αἱ ἑπόμεναι: εἷς τὸν τάφον Β, 2,15 μ. ἐπὶ 3,15 μ., εἰς τὸν τάφον Γ, 1,80 μ. ἐπὶ 4 μ. καὶ εἰς τὸν τάφον Δ, 1,85 μ. ἐπὶ 4,10 μ. Εις πάντας τοὺς τάφους ἡ μεγαλυτέρα διάστασις κεῖται κατὰ τὸν ἄξονα τοῦ δρόμου ἤτοι ἀπὸ Βορρᾶ πρὸς Νότον. Ο θάλαμος τοῦ συλημένου τάφου Α περιεῖχεν ἓν κρανίον μερικὰ δὲ ὀστᾶ εὑρέθησαν εἰς μίαν γωνίαν, ὁ τάφος Β περιεῖχε τέσσαρας σκελετούς, ὁ τάφος Γ πέντε, ὁ τάφος Δ τρεῖς καὶ ὁ συλημένος τάφος Ε πέντε σκελετούς. Εις ἕκαστον τάφον εἷς ἢ δύο σκελετοὶ ἔκειντο ἐπὶ τοῦ ἐδάφους τοῦ θαλάμου ἢ εἰς ἀβαθεῖς λάκκους, ἐξηπλωμένοι ἐπὶ τῶν νώτων μετὰ τῶν χειρῶν ἐκτεταμένων παρὰ τὰς πλευράς. Τὰ ὑπόλοιπα ὀστᾶ ἐν ἑκάστῳ τάφῳ εἶχον συλλεγῆ εἷς σωροὺς ἢ εἰς μίαν γωνίαν τοῦ θαλάμου ἢ ἐντὸς λάκκων καὶ προφανῶς ἀνῆκον εἰς τὰς ἀρχαιοτέρας ταφάς. Κανὼν προσανατολισμοῦ κατὰ τὴν τοποθέτησιν τῶν νεκρῶν δὲν ἐτηρεῖτο (BCH 1923. 199). Κτερίσματα εἰς πάντας ὁμοῦ τοὺς τάφους εὑρέθησαν 27 YE ΙΙΙ ἀγγεῖα, ὄστρακα ἄλλων καί τινα μικρὰ εὐρήματα περιγραφόμενα κατωτέρω.”

Skala

  • Frickenhaus and Müller 1911: 24: “Lyrkeia is nach den Angaben der Schriftsteller und dem Zeugnis der Keramik in dem Palaeokastro von Skala im unteren Inachostal widerzuerkennen, wie schon Fochhammer vermutete.”
  • Fimmen 1921, 11: “Skala (Lyrkeia). Burg und mykenische Nekropole im Inochostal; A.M. 1911, 24; Museum XX 31 ff. (zitiert nach J.H.S. 1912, 386).”
  • Karo 1935: 606: “Skála. Myk. Burg und Nekropole. F. 11.”
  • Συριόπουλος 1964: 89: “ΣΚΑΛΑ. Οι FRICKENHAUS και MULLER εν AM 1911, 24-25 ταυτίζουν την αρχαίαν Λύρκειαν προς το Παλαιόκαστρον της Σκάλας, κεμένης βορειοδυτικώς του Άργους, το οποίον, ως εκ των οστράκων άτινα εύρον, θεωρούν ως ΥΕ θέσιν. Την γνώμην ταύτην παρεδέχθη ο FIMMEN, σ. 11, και ακολουθεί ο G. KARO εν RE Suppl. VI, 606. Καταπολεμεί όμως αυτήν ο RENAUDIN εν BCH 1923, 234, όστος ταυτίζει την Λύρκειαν πρός το Σχινοχώρι (ΠΕ Θέσιν 25, ΥΕ 32). Η παραπομπή πάντως του FIMMEN ανωτέρω, ον ακολουθεί ο KARO, γίνεται εις JHS 1912, 386, ητις και αφορά εις το Σχινοχώρι.”

Bibliography

  • Fimmen, Diedrich (1921) Die Kretisch-mykenische Kultur (Leipzig).
  • Foley, Anne (1988) The Argolid 800-600 B.C. : An Archaeological Survey. Studies in Mediterranean Archaeology LXXX (Goteborg: Paul Astroms Forlag).
  • Frickenhaus, August, and Walter Müller (1911) “Aus der Argolis,” AM 36: 21-38.
  • Hope-Simpson, Richard, and Oliver T.P.K. Dickinson (1979) A Gazetteer of Aegean Civilisation in the Bronze Age, vol. I: The Mainland and Islands (Goteborg: Paul Astroms Forlag)
  • Karo, Georg (1935) “Mykenische Kultur,” RE Supplement VI, 584-615.
  • Συριόπουλος, Κωνσταντίνος Θ. (1964) Η Προϊστορία της Πελοποννήσου. Βιβλιοθήκη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 51 (Athens).